Historia Wrocławia

Napisane 19.07.2020 przez admin

Tagi: Wrocław, atrakcje,

Wrocław przez wieki należał do najzamożniejszych i najpiękniejszych miast Europy środkowej. Już w X w. na Ostrowie Tumskim istniał duży gród strzegący zachodnich granic państwa Piastów. W czasach pogańskich na wyspie żyli Ślężanie, a w 1000 r. Bolesław Chrobry założył tu siedzibę biskupią. Wkrótce zbudowano katedrę i pierwszą siedzibę książęcą. W XII w. książęta przenieśli się na drugi brzeg Odry, Ostrów Tumski pozostał wyłączną własnością Kościoła. Kiedy Xl\/ w. miasto znalazło się pod panowaniem czeskim, na moście wiodącym na wyspę ustawiono słup graniczny. Kiedy Śląsk trafił pod rządy Prusaków, Ostrów Tumski włączono do fortyfikacji miejskich, a nawet zasypano odnogę Odry i połączono ją z miastem. Na placu Kościelnym, na tle gotyckiego kościoła Krzyża Świętego stoi barokowy pomnik św. Jana Nepomucena. Świątynia jest osobliwością, gdyż składa się z dwóch kościołów zbudowanych jeden na drugim. Muzeum Archidiecezjalne szczyci się bezcennymi zbiorami sztuki sakralnej. Warto także odwiedzić Ogród Botaniczny i Muzeum Przyrodnicze. Kolejnym ważnym punktem na mapie Wrocławia jest Katedra św. Jana Chrzciciela. Katedra jest arcydziełem gotyku. Zniszczona podczas II wojny światowej, została odbudowana w połowie XX w. Świątynia stanęła na miejscu starszej romańskiej bazyliki, której fragmenty zachowały się pod prezbiterium. Główny korpus powstał w XIV w., a wieżę i gotycki portal dobudowano 100 lat później. Nawę główną nakrywa sklepienie kolebkowe z lunetami; w nawach bocznych widać sklepienia krzyżowo-żebrowe. Wewnątrz warto zobaczyć barokową kaplicę św. Elżbiety, jedną z najpiękniejszych w Europie. Ołtarz główny zdobi tryptyk Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny utrzymany w stylu prac Wita Stwosza. Z katedralnej wieży roztacza się piękna panorama Wrocławia.

Najstarsza po Ostrowie Tumskim część miasta leży na lewym brzegu Odry. Jej sercem jest rynek, atrakcyjny i chętnie odwiedzany przez turystów. Wytyczono go w 1 połowie XIII w. - ma wymiary 175 m na 212 m. Pośrodku placu stoi jeden z najpiękniejszych ratuszy w Polsce, umiejętnie łączący cechy gotyku i renesansu. Budynek powstał w II połowie XIII w., a przebudowano go w latach 1471-1504. Pięknie ozdobiony, zachwyca wschodnią fasadą z ceramicznym, bogato zdobionym szczytem i zegarem astronomicznym. W ratuszu mieści się m.in. najstarsza wrocławska karczma, Piwnica świdnicka, oraz Muzeum Sztuki Mieszczańskiej. Przed ratuszem stoi pręgierz, a po przeciwnej stronie - pomnik Fredry, przywieziony po wojnie ze Lwowa. Na tyłach kamienicy Pod Złotym Słońcem ulokowano Muzeum Sztuki Medalierskiej, w którym prezentowana jest kolekcja medali, orderów i odznak. Budynek powstał w 1727 r. i pełnił rolę rezydencji panujących, kiedy ci zatrzymywali się we Wrocławiu. Najbardziej charakterystycznymi budowlami w pobliżu rynku są urocze kamieniczki Jaś i Małgosia. Nad nimi góruje potężny kościół garnizonowy św. Elżbiety, gdzie na 83-metrowej wieży działa punkt widokowy. Z rynkiem sąsiaduje plac Solny, dziś zapełniony kramami kwiaciarek. W pobliżu można zobaczyć XII-wieczny romański portal wmurowany w ścianę gotyckiej bazyliki św. Marii Magdaleny. Warto zwrócić uwagę na Mostek Czarownic łączący obie wieże. W zachodniej części Starego Miasta stoją po sąsiedzku zabytkowe świątynie czterech wyznań: ewangelicki kościół Opatrzności Bożej, synagoga Pod Białym Bocianem, katolicki kościół św. Antoniego i prawosławna katedra Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy.